Een Amerikaanse zakenman ging op doktersadvies op vakantie naar een dorpje aan de Mexicaanse kust. Omdat hij niet kon slapen na een urgent telefoontje van kantoor de eerste ochtend, liep hij 's nachts naar de pier om tot rust te komen. Een klein bootje met één visser aan boord had aangelegd en in de boot lagen verschillende grote geelvintonijnen. De Amerikaan complimenteerde de Mexicaan met de kwaliteit van zijn vissen.
'Hoe lang heb je er over gedaan om ze vangen?' vroeg de Amerikaan.
'Maar heel even' antwoordde de Mexicaan in verbazingwekkend goed Engels.
'Waarom blijf je dan niet langer op zee om meer vis te vangen?' vroeg de Amerikaan vervolgens.
'Ik heb genoeg om mijn gezin te onderhouden en er een paar aan mijn vrienden te geven' zei de Mexicaan terwijl hij de vissen in een mand deed.
'Maar wat doe je de rest van de tijd?'
De Mexicaan keek hem aan en lachte. 'Ik slaap uit, vis wat, speel met mijn kinderen, houd siësta met mijn vrouw Julia en wandel iedere avond naar het dorp waar ik wijn drink en gitaar speel met mijn vrienden. Ik heb een druk leven señor.'
De Amerikaan lachte. 'Ik heb aan Harvard gestudeerd en ik kan je helpen. Als je langer vist, kun je met de opbrengst daarvan een grotere boot kopen. Met de grotere vangst die daar uit volgt kun je dan in korte tijd verschillende boten bij kopen. Uiteindelijk zou je dan een vloot van meer vissersschepen hebben.'
Hij vervolgde zijn verhaal: 'In plaats van je vangst aan een tussenpersoon te verkopen, zou je direct aan de consument kunnen verkopen en uiteindelijk je eigen fabriek voor visconserven openen. Je zou het product, de verwerking en de distributie helemaal in eigen hand hebben. Je zou natuurlijk weg moeten uit dit kleine vissersdorp en naar Mexico-stad moeten verhuizen, vervolgens naar Los Angeles en uiteindelijk naar New York, waar je met het juiste management een grote onderneming zou kunnen runnen.'
De Mexicaanse visser vroeg: 'Maar hoe lang zou dat allemaal duren?'
Waarop de Amerikaan antwoordde: '15 tot 20 jaar, maximaal 25.'
'Maar wat dan señor?'
De Amerikaan lachte en zei: 'Dat is het mooiste van alles. Op het juiste moment zou je een beursgang aankondigen en de aandelen in je bedrijf verkopen en schatrijk worden. Je zou miljoenen verdienen.'
'Miljoenen señor, en dan?'
Dan zou je je terugtrekken en in een klein vissersdorp gaan wonen, waar je zou uitslapen, wat vissen, spelen met je kleinkinderen, een siësta houden met je vrouw en 's avonds naar het dorp wandelen om wijn te drinken en gitaar te spelen met je amigo's...'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten